روش استادان هیپنوتیزم در انتخاب خوابرو
روش استادان هیپنوتیزم در انتخاب «خوابرو»
پروفسور الیس دانشمند هیپنوتیزور بزرگی بود که هیپنوتیزم را به جامعه انگلستان معرفی کرد و در سال ۱۸۳۷ در دانشگاه و بیمارستانهای انگلستان از هیپنوتیزم برای اعمال جراحی بدون درد استفاده کرده و در ۱۸۴۶ درباره مسمریسم (مانیه تیسم) مطالبی ایراد کرد و در سخنرانی خود گفت: شنوندگان باید بدون تعصب و غرض موضوع مانیه تیسم را مورد مطالعه و تحقیق قرار دهند و درست به اظهاراتش توجه کنند.
روش پروفسور «الیس»: پروفسور «الیس» برای انتخاب «خوابرو» حساس میگفت که مستقیم بایستد. سر بالا ، دستها به طرفین آویخته زانوها چسبیده به هم، با «خوابرو» صحبت نمیکرد، در پشت سرش قرار میگرفت با دو دستش شانه های «هیپنوتیزم شونده» را مالش میداد، سپس دستش را به فاصله ده سانتیمتر دورتر از کتفهای «خوابرو» نگاه می داشت اگر خوابرو به عقب متمایل میشد که «خوابرو» حساس است البته دستهایش را حائل بدن او نگاه میداشت که به زمین نخورد. شکل بالا
روش پروفسور ژسمن- پروفسور ژسمن جلوی سوژه مینشست و یا می ایستاد سپس دو انگشت شست او را میگرفت و دستور میداد دستش را فشار بدهد بیشتر… باز هم بیشتر.بعد با صدای ملایمی میگفت نمیتوانی دستت را از دست من جدا کنی.
مجدداً با دست چپ دست راست سوژه را مالش میداد چند دقیقه در همین حال باقی می ماند. آنگاه به روی دست او فوت میکرد و میگفت حالا دستت جدا میشود، اگر «خوابرو» دستش را پایین میانداخت متوجه میشد که حساس است و برای هیپنوتیزمکردن انتخاب مینمود.
روش کنرادی لاینز در انتخاب «خوابرو» حساس
کنرادی لاینز یکی از بزرگترین متخصصین هیپنوتیرم نمایشی در انتخاب «هیپنوتیزم شونده» حساس از روش قفل کردن دستها، استفاده میکرد نخست در مقابل تماشاچیان می ایستاد چند دقیقه بیحرکت چشم تماشاچیان نگاه میکرد، سعی میکرد با نگاه و انتقال فکر خود، همه را ساکت و متوجه چشمها و حرکات خود نماید و در این کار به خوبی موفق میشد، یعنی بدون اینکه بگوید: «خواهشمند است توجه بفرمایید» فقط با نگاه و انتقال فکر خود، تماشاچیان را متوجه مینمود، پس از اینکه سکوت همه کس و همه جا را فرا میگرفت با یک صدای طبیعی ساکت و حالت عادی، بدون عجله و شتاب میگفت:
خانمها و آقایان
من میخواهم قدرت تولید خواب مصنوعی را به مرحله نمایش بگذارم.
کلمه «هیپنو» یعنی خواب، منظور ما از کلمه «هیپنوتیزم» خواب به وسیله نفسهای عمیق با وزن و آهنگ است.
کسی نمیتواند خلاف میل خود هیپنوتیزم شود، فقط اشخاص معمولی، صحیح و سالم می توانند هیپنوتیزم شوند.
همکاری کامل شما و سکوت در موقع بیان مراحل مختلفه و انجام عملیات ضروری و واجب است.
من برای ایجاد هیپنوتیزم فقط و فقط قانونهای طبیعی را به کار میبرم.
پس از این سخنرانی کوتاه، به همه تماشاچیان میگفت که برخیزند بایستند. و انگشتان خود را در هم قفل کنند و همه با هم نفس عمیق بکشند سپس به تماشاچیان تلقن میکرد که پس از اینکه من تا شماره ۳ شمردم شما قادر نخواهید بود که انگشتان قفل شده خود را از هم باز کنید بدین ترتیب «خوابرو» حساس را انتخاب و هیپنوتیم مینمود.
دکتر کنرادی لاینز، برای ایجاد تمرکز فکر بیشتر به آزمایش شوندگان میگفت که «بازوهای شما در اختیار و ارده شما است» بدین ترتیب فکر آزمایش شوندگان را بیشتر متوجه و متمرکز مینمود.
دکتر کنرادی لاینز به طرز لباس پوشیدن و حرکات و رفتار «خوابگر» زیاد اهمیت میداد معتقد بود که لباسهای هیپنوتیزمکننده بایستی ساده و بدون زیورآلات باشد تا تماشاچی متوجه لباسها نشود، و به حرکات و رفتار که توأم با خونسردی و وقار و متانت و بدون عجله و شتاب باشد زیاد اهمیت میداد.
روش دکتر «کولین بنت» در اتخاب «خوابرو» حساس دکتر «کولین بنت» بدون اطلاع و آگاهاندن «خوابرو» را انتخاب میکرد
نویسنده کتاب قدرت هیپنوتیزم، وقتی در یک جمع یا چند نفر دور هم بودند، از یک روش زیرکانه ای استفاده میکرد، یعنی آزمایش در بین جمع انجام میداد، و سوژه خود را در فکر خود انتخاب میکرد و در نظر میگرفت بدون اینکه هیچکس و حتی خود «خوابرو» هم متوجه شود.
حالا ببینیم این روش بسیار ساده و در ضمن هوشمندانه چگونه بوده است.
دکتر «بنت» در ضمن اینکه با عده ای دور هم نشسته و صحبت میکردند موضوع صحبت را به دروغگویی و راستگویی می کشانید، البته این عمل را خیلی عادی و طبیعی انجام میداد. و بعد میگفت:
«مردی را میشناختم که هرگز آنجا که میتوانست دروغ بگوید راست نمیگفت، و من روزی که دریافتم که در کف دستش موی کوچکی روئیده است هیچ متعجب نشدم و احتمالاً شما هم میدانید که معمولاً در دست داستانسرایان و آنها که قصه میگوند موئی میروید».
دکتر «بنت» پس از گفتن این داستان نگاهی به شنوندگان میکرد، تا ببیند چه کسی پنهانی و یواشکی به کف دست خود نگاه میکند. و اگر یک یا چند نفر را پیدا میکرد که دارند به کف دستشان نگاه میکنند، به هیچ وجه به روی خود نمیآورد. و در ظاهر توجهی به آنها نمی کردولی در باطن آنها را زیر نظر میگرفت پس از مدتی موضوع بحث را به اطراف هیپنوتیزم می کشانید، و میگفت «حالا هر که مایل باشد من حاضرم ایشان را هیپنوتیزم نمایم» البته چند نفر داوطلب میشدند، نگاهی به چهره آنها میکرد و میگفت شما و شما ( کسانی را که قبلاً در نظرگرفته بود) برای هیپنوتیزم شدن استعداد بیشتری دارید، و سپس آن یک یا چند نفری را که یواشکی به کف دستشان نگاه کرده بودند انتخاب و هیپنوتیزم مینمود.
انتخاب «خوابرو» حساس به وسیله گرم کردن پشت دست
این روش هم، روش دکتر «بنت» است و البته از نوع روش شماره ۱۳ «آزمایش تصور گرما» میباشد.
دکتر «بنت» ابتدا میگفت که من اطلاعات کاملی درباره هیپنوتیزم کردن دارم، هر کس داوطلب باشد من حاضرم هیپنوتیزم نمایم، سپس یکی از داوطلبها را انتخاب میکرد و نوک انگشت سبابه خود را به پشت دست او میگذاشت و میگفت:
«حالا از نوک انگشت من حرارتی وارد پشت دست شما میشود، ثانیه به ثانیه پشت دست شما در حالی که من انگشتم را گذاشته ام گرمتر خواهد شد».
پس از چند دقیقه تلقین اگر آزمایش شونده اقرار میکرد که پشت دستش داغ شده است متوجه میشد که «خوابرو» حساس است و سپس او را هیپنوتیزم میکرد.
بلند شدن غیرارادی دست هیپنوتیزم شونده از روی میز
«دکتر بنت» علاوه بر دو آزمایش یاد شده بالا در کتاب خود تحت عنوان «قدرت هیپنوتیزم» (این کتاب به فارسی ترجمه نشده است) آزمایشهای دیگری را ذکر کرده است، از جمله «آزمایش بلند کردن دست به طور غیرارادی و بدون تماس» میباشد. این آزمایش در واقع نوعی از همان آزمایش حرکت بی اراده دست است که دکتر «بنت» خوابرو را در پشت یک میز مینشاند وسطح میز را کاملاً روشن میکرد.
از آرنج تا نوک انگشتان «خواب شونده» را روی میز قرار میداد وسپس شروع میکرد روی دست پاس دادن، آنقدر پاس میداد و تلقین میکرد تا دست آزمایش شونده از روی میز بلند میشد.
انتخاب سوژه حساس از طریق عدم توانایی باز کردن چشم
این آزمایش در واقع همان آزمایش پنجم از ۱۹ آزمایش است که قبلاً گفته شده منتها دکتر «بنت» به شکل خاص از آن استفاده میکرد.
دکتر «بنت» نوک انگشت دست راست خود را بر فرق سر «خوابشونده» میگذاشت و تلقین میکرد که قادر نیست که چشمانش را باز کند. اگر وژه حساس بود نمیتوانست چشمانش را باز کند.
روش کابوک در انتخاب «خوابرو» حساس
ایشان در کتابشان مینویسند که من در انتخاب سوژه حساس بنا به موقعیت و اوضاع و احوال روش خاصی را به کار میبرم. اگر عده زیاد باشد، مثلاً در جلسات سخنرانیهای بزرگ از روش قفل کردن دستها استفاده می نمایم ولی اگر فقط چند نفر باشند، آزمایش انفرادی به کار میبردم.
در آزمایش انفرادی، برای تهییج و تشویق سایرین وبرای این که «خوابرو» ثانیه به ثانیه آمادگی بیشتری پیدا کند از یک روش ترکیبی استفاده میکنم. بدین معنی که از یک روش ساده که همه میتوانند انجام دهند شروع میکنم تا به یک تلقین سختتر برسم، به این دلیل که «خوابرو» تلقین ساده را به زودی قبول میکند و در نتیجه به ترتیب که تلقینات سختتر و سنگین میشوند سوژه همه تلقینات را یکی پس از دیگری قبول خواهد کرد. ولی اگر از همان مرتبه اول با خوابرو یک آزمایش سنگین شود امکان موفقیت کمتر خواهد بود. به هر حال من دو نوع آزمایش خود را تحت عنوان آزمایش انفرادی و آزمایش دسته جمعی تعریف میکنم.
۱- آزمایش انفرادی: اگر بخواهیم از یک نفر آزمایش کنم، نخست به خوابرو میگویم که مستقیم بایستد، و به او میگویم که از شما چهار یا پنج آزمایش خواهم کرد و آزمایشها را به ترتیب زیر شروع میکنم.
آزمایش اول– شل بودن دستها: به خوابرو میگویم، اراده کن که هر دو دستهایت در دو طرف شل و آویزان باشد، بعد با دو انگشت لبه آستینهای کت و یا نوک دو انگسشت سبابه را میگیرم و بالا میآورم و رها میکنم، و میبینم که آیا سوژه توانسته است دستهایش را شل و وانهاده رها کند یا خیر؟ اگر نتوانسته بود برایش توضیح بیشتری میدهم تا مقصود مرا بفهمد و اگر توانسته بود آزمایش دوم را که یک پله از آزمایش اولی سختتر است شروع می کنم.
آزمایش دوم- کف دست روی کف دست:
در آزمایش دوم هر دو کف دست خود را در مقابل خوابرو باز میکنم و به اومیگویم که هر دو کف دست خود را روی کف دست من قرار دهد و حالا اراده کند که دستهایش روی دستهای من شل و وانهاده باشد، بعد به طور ناگهانی دستهای خود را پایین میآورم اگر دستهای سوژه شل و بیاراده بود آزمایش سوم را شروع میکنم که یک پله از آزمایش دوم مشکلتر است. شکل پایین.
آزمایش سوم- شل بودن یک دست
این آزمایش از آزمایش دوم کمی مشکلتر است زیرا اولاً فقط باید یک دستش را از حالت کنترل خارج کند و ثانیاً با شمارش عمل انجام میشود بدین ترتیب که مانند شکل بالا با دست راست خود انگشت سبابه خوابرو را گرفته و بالا میآورم و به او میگویم اراده کند که دستش شل و وانهاده باشد و من تا عدد هفت میشمارم و دستش را رها میکنم دستش خودش باید بیافتد ولی ضمن شماره در عدد ۴ یا ۵ انگشتش را رها میکنم، اگر دست خوابرو شل و بیاراده رها شد، به آزمایش چهارم میپردازم.
آزمایش چهارم– جذب از عقب: به سوژه میگویم شما استعداد خوبی برای هیپنوتیزم شدن داری، حالا میخواهم شما را از عقب مانند آهنربا جذب کنم، ولی شرطش این است که مقاومت نکنی و دستور مرا هم ارادی اجرا نکنی، بلکه کاملاً بیطرف باشی و هر وقت احساس کردی که از عقب کشیده و جذب میشود مقاومت نکن.
سپس در پشت سوژه قرار میگیرم و با هر دو دست خود پاس میدهم و از عدد یک تا هفت میشمارم تا سوژه به عقب کشیده شود و اگر به سرعت و سریع جذب شد فوراً ایشان را هیپنوتیزم مینمایم، ولی اگر کمی طول کشیده و جذب خوب انجام نشد و آزمایش پنجم را برای اطمینان خاطر انجام میدهم.
آزمایش پنجم- قفل کردن دست سوژه: در این آزمایش با نگاه به چشمان سوژه و تلقین و شمارش تا عدد سیزده و اراده میکنم که دستهای سوژه قفل شود، و اگر دستها محکم در هم قفل شدند سوژه حساس بوده و فوراً ایشان را در فاصله ۲ تا ۵ دقیقه هیپنوتیزم می نمایم. شکل بالا
به خوابرو میتوان گفت که دستهای خود را روی سر بگذارد، یا بالای سر نگاه دارد و یا به حالت قفل در روبروی خود نگاه دارد.
برتری این روش ترکیبی این است که ثانیه به ثانیه فکرش متمرکزتر و آماده تر میشود و به علاوه سایر تماشاچیان راغب میشوند که آزمایش شوند و اظهار میدارند که ما هم قادریم و میتوانیم دستهای خود را شل نگه داریم.
من به تجربه دیده ام که بسیاری از اشخاص با آنکه میل داشته اند و سعی کرده اند که دستهای خود را شل و وانهاده در طرفین آویزان کنند ولی نتوانسته اند..و در همین موقع چند نفر دیگر داوطلب شده و گفته اند این که کاری ندارد، من میتوانم دستهایم را شل و آویزان نگه دارم، البته در بین آنها باز هم کسانی بوده اند که نتوانسته اند دستهای خود را شل و آویزان نگاه دارند. این دسته از اشخاص دچار مکانیسمهای دفاعی منفی هستند و از طریق عکس عملیات میتوان آنها را به زودی و به سهولت هیپنوتیزم نمود.
۲- آزمایش دسته جمعی: اگر قرار باشد در سالن بزرگی برای عده زیادی درباره هیپنوتیزم سخنرانی کنم و عملاً هم نشان بدهم، وقت خود را دو قسمت میکنم، در قسمت اول درباره پیدایش و ماهیت و فواید هیپنوتیزم صحبت میکنم و در قسمت دوم میگویم:حالا میخواهم قدرت تولید هیپنوتیزم را آزمایش کنم خواهش میکنم چند نفر داوطلب به روی سن تشریف بیاورند. سپس داوطلبین را در یک یا دو یا سه سف نگاه داشته و از طریق قفل نمودن دستها خوابروهای حساس را انتخاب و هیپنوتیزم مینمایم، اکثراً حداقل ۴ تا ۶ و برخی اوقات ۸ نفر را با هم خواب کرده ام و به هر یک دستور انجام کاری را داده ام که برای تماشاچیان خیلی جالب بوده است. تصویر بالا آزمایش قفل کردن دستها را نشان میدهد.
ادامه دارد…
******************************
با عضو شدن در کانال تلگرام ما هر روز از مطالب علوم عرفانی و ادعیه اذکار و همچنین از مطالب روز روانشناسی هیپنوتیزم و یوگا و موفقیت در گوشی خود در اختیار داشته باشید و در گوشی خود مطالعه کنید.
برای عضویت وارد لینک زیر شوید
http://telegram.me/inapplyoriginal
بعد از کلیک پنجره ای باز میشود و روی دکمه ok کلیک کنید و سپس وارد کانال ما میشوید در این صفحه در پایین صفحه روی دکمه join کلیک کنید تا برای همیشه عضو کانال ما شوید.