آموزش علوم عرفانی,گر به خود آیی به خدایی رسی

فن مصاحبه با بیمار در هیپنوتیزم معالجی,بخش سوم

0

فن مصاحبه با بیمار در هیپنوتیزم معالجی,بخش سوم

۷-علایم پنهانی بیماری در هیپنوتیزم معالجی

برای کمک به امر «تأخیر» در بیان اسرار درونی، نشان دادن «علایم پنهانی» که اضطراب واقعی را در پرده نگه می‌دارد از طرف بیمار چیزی غیرعادی نیست. «علایم پنهانی» ممکن است واقعی بوده و بسیار متقاعدکننده باشد و پزشک معالج تصور کند که اطلاع کاملی از مشکلات بیمار دارد. در روانکاوی یعنی روان درمانی در حال بیداری، این «علایم پنهانی» و به «تأخیر» انداختن اندوه و نگرانی‌های واقعی خیلی مهم نیستند. در جلسه بعد یا چند جلسه منازعه درونی بیمار برای دکتر افشاء شده و جز این که قدری معالجه به تأخیر می‌افتد اشکال دیگری پیش نمی‌آید. در معالجه روانی از طریق هیپنوز خطر هنگامی وجود دارد که در حالی که بیمار آگاهانه بیان اسرار خود را به تأخیر می‌اندازد در تلقینات هیپنوتیزمی پیشقدم و عجله شود.

القاء در روش «غیرآمرانه» احتیاج به این دارد که بیمار با اراده خود کاملاً و حقیقتاً خود را رها کند. اگر به بیمار اجاره داده شود که نمونه یا قسمتی از اسرار خود را هنگام بیان سابقه بیماری نگاه داری نماید، این مخالفت هنگام پذیرش تلقین ظاهر شده و بیمار ناخودآگاه از قبول تلقین خودداری خواهد کرد. پس بنابراین اگر بیمار از بیان اسرار واقعی درونی خودداری نماید، به حالت رهایی و خلسه در نخواهد آمد، در نتیجه هیپنوتیزم عقب افتاده و ممکن است چند جلسه دیرتر هیپنوتیزم شود.

دردمندی که کند درد نهان پیش طبیب

درد او بـی‌سببـی قــابل درمــان نشود

تجربه به ما می‌گوید که این مکانیسم عامل بسیاری از مشکلات و شکست‌های مختلف القاءهای «غیرآمرانه» می‌باشد. راه حل این مسأله ایجاد رابطه صمیمانه توأم با وقت زیاد برای «انتخاب تقدم مناسب» مناسب می‌‌باشد.

هنگامی که تصور می‌رود که ممکن است بیمار «تأخیر» نماید یا علایم پنهانی از خود نشان دهد، این حالت در پزشک به وجود می‌آید که از وی سوالات مستقیم نماید.

اگر هیپنوتیست فکر کند که ممکن است احساسات خصمانه در بیمار به وجود آید بایستی از سوالات مستقیم خودداری نماید. در عوض بهتر است که سوال کردن مستقیم را به جلسه بعد موکول کند و  در این جلسه اقدام به آزمایش‌ها و معاینات بدنی نماید. شکی نیست که اهمیت سمبولیک لخت کردن بدن، برطرف کردن پوشش، برقراری رابطه صمیمانه را آسان می‌سازد، یعنی وقتی بیمار به دست پزشک لخت شد، این عمل موجب می‌شود که بیمار پرروتر شده و به راحتی بیشتری بتواند افکار خود را و آنچه در درون دارد برای پزشک بگوید این معاینه را می‌توان به طور کامل  و از روی فرصت و حوصله انجام داد. برای از سر گرفتن بحث درباره سابقه بیماری می‌توان چندین بار مکث کرد. غالباً تحت این شرایط بیمار کاملاً بار را از دوش خود بر می‌دارد، یعنی عقده دل خود را خالی می‌کند.

۸-دفاع سطحی در هیپنوتیزم معالجی

گاهی «تأخیر» شکل تقریباً متفاوتی به خود می‌گیرد. بدین شکل که بیمار ممکن است سعی کند که مصاحبه را در وضعی سطحی نگه می‌دارد. بیمار با صفا و خوش مشرب است، همکاری می کند. برای خشنود شدن آمادگی دارد، اما همه این حالات سطحی است بیمار چنان پزشک را درگیر محاوره و مکالمه مربوط به مثلاً دور سفره ناهار می‌کند که گویی اکنون موقع ناهار است و آنها مشغول صرف آن و گفتگوی دوستانه‌اند. بدین وسیله بیمار از بیان چیزهایی که در مغز و فکر اوست و برایش دردناکند ممانعت و خودداری می‌نماید. این حالت مخالف رهایی و تسلیم است که ما برای هیپنوز «غیرآمرانه» به آن احتیاج داریم و آن یک دفاع عادی است. برای اقدام به هیپنوز «غیرآمرانه» رسم بر این است که هرگز تا زمان از بین رفتن این حالت فکری دست به هیپنوز غیر فعال زده نشود. در چنین شرایطی دو اقدام و راه چاره برای پزشک وجود دارد که هر دو معمولاً موفقیت‌آمیزند. اول این‌که وی ممکن است بیمار را درگیر پاره‌ای الفاظ و عبارات، احساسات تحریک‌آمیز نماید برای انجام هدف و مقصود ما مهم نیست که این احساس و هیجان به چه چیزهایی اطلاق می‌شود، عشق، تنفر و یا تقصیر. هنگامی که بیمار عواطفی را  اظهار می‌کند و به مرحله‌ای آورده می‌شود که آن را واقعاً احساس می‌کند، او دیگر حالت دفاعی خود را در زمینه القاء و مصاحبه از دست داده است. در حقیقت همان راه دادن به احساس و به عبارت دیگر تحریک احساس موجب رهایی می‌شود، یعنی نوعی تسلیم که اجرای هیپنوز «غیرآمرانه» را آسان‌تر می‌سازد. راه دیگری که برای پزشک باز است تا با طرح سطحی نگه داشتن مصاحبه بیمار مقابله نماید عبارت از اقدام مستقیم به معاینات بدنی بیمار است. این عمل دارای اثر آنی انتقال محاوره اجتماعی سطحی به یک وضعیت کاملاً طبی دارد. 

۹-تجزیه و جداسازی عواطف در هیپنوتیزم معالجی

گاهی اوقات بیمار در بیان سابقه بیماری به راه‌های مختلفی از خود دفاع می‌کنند. او تمام واقعیات مربوط به خود را کاملاً افشاء می‌نماید ولی در عین حال از زنظر عاطفی خود را از آنچه می‌گوید جدا می‌سازد. او طوری درباره خود صحبت می‌کند که گویی شاهدی بر اوضاع و احوال است و خودش موضوع مورد بحث نیست. این نوعی تأخیر و ممانعت است و بیمار را قبل از هیپنوز «غیرآمرانه» بایستی درگیر پاره‌ای از جریانات احساسی و عاطفی نمود.

۱۰- عکس‌العمل یا گشودن عقده از طریق حرف زدن

مشاهده بالینی نشان می‌دهد که گشودن عقده حرف زدن عمل هیپنوز را که در تعقیب آن شروع می‌شود تسهیل می‌نماید. به نظر می‌رسد که عکس‌العمل نوعی «وانهادن» خویشتن است. این همان «وانهادن» خویشتن در مقابل عواطف شخصی می‌باشد. عقده‌گشایی حقیقی را نمی‌توان تظاهر کرد و این یک اعتراف علنی است نسبت به این که دفاعیات از بین رفته‌اند. «وانهادن» خود در یک مرحله راه را برای «وانهادن» خود در مرحله دیگر هموار کرده و هیپنوز «غیرآمرانه» را آسان می‌سازد.

به علاوه بیمار در مصاحبت پزشک معالج خود عقده دل خود را می‌گشاید و آنچه را در دل دارد به پزشک می‌گوید. این عمل دارای یک خاصیت و یک تجربه عاطفی مشترک است و یک قید اخلافی وجود دارد. این قید رابطه صمیمانه را محکم کرده و عنصر اعتماد را که درالقاء هیپنوز «غیرآمرانه» حائز اهمیت است تشدید می‌نماید. در صورت لزوم، مصاحبه باید طوری تنظیم گردد که هرگونه فرصتی را برای گشودن عقده به بیمار بدهد یک وسیله موثر، کم کردن فاصله عاطفی بین بیمارو پزشک معالج است. پزشک به بیمار نزدیک‌تر می‌شود و چنان‌چه احتیاج باشد آماده ورود به عواطف بیمار می‌گردد.

هنگامی که در نظر است که هیپنوز اجرا شود، فن اخذ سابقه بیماری طوری اصلاح می‌شود که اجازه می‌دهد که این سازوکارهای مختلف عمل شوند. این عمل بایستی با فراغت و حوصله انجام شود. اصلا نباید این احساس در بیمار پدید آید که مورد یورش و شتابزدگی پزشک قرار گرفته و باید احساس کند که توجه ما را کاملاً به(سایت هیپنوتیسم دات آی آر) خود جلب کرده است. هنگامی که مطب شلوغ است و وقت کمی برای پزشک وجود دارد، باید به بیمار اطمینان داده شود که وقت کاملاً کافی و زیاد برای او بخصوص وجود دارد. ما عمداً دقایق اول مصاحبه را با مکالمه نامربوط تلف می‌کنیم. اخذ سابقه بیماری همیشه باید از نقطه نظر بیمار مورد توجه قرار گیرد. او باید احساس کند که ما درباره او  اطلاعات کافی داریم و قبل از این که او خود را تسلیم و وانهاده کند او را درک  می‌کنیم. به طور  کلی اخذ سابقه بیماری بایستی با سهولت و راحتی و با حداقل سوالات مستقیم انجام شود. بیمار به طور انحرافی به نواحی مشکل برده شده و به وی اجازه داده می‌شود که هر طور که دلش می‌خواهد عقده دل خود را بگشاید. در تمام مدت کار ما توسعه عمل رهایی از خود است که در هیپنوز حائز اهمیت زیادی است.

۱۱- معاینه بدنی در معالجه هیپنوتیزمی

 تمام شکل‌های مختلف برخوردها و روابط غیر حرفی که در رابطه صمیمانه، مهم و حائز اهمیت هستند نظیر پرستیژ، ملایمت و نرمش و رفتار مقتدرانه هنگام آزمایشات و معاینات بدنی موثر هستند تا در حال مصاحبه، به عبارت دیگر هر نوع رابطه را ضمن معاینات بدنی بهتر می‌توان برقرار نمود تا در حال مصاحبه، از این موضوع می‌توان برای هیپنوتیزم نمودن بیمار که بعداً انجام خواهد شد به خوبی به نفع بیمار بهره‌برداری کرد. بدین ترتیب دکتر روان‌پزشکی که برای معالجه بیمارانش از هیپنوتیزم استفاده می کند هرگز نبایستی معاینات بدنی را از برنامه کار خودحذف کند، حتی هنگامی که بیمار علایم  بیماری را اظهار می‌دارد که ممکن است تصور شود که به معاینات بدنی احتیاج نیست. به عنوان  مثال یک حالت بیماری ترس یا لکنت زبان مزمن و دائمی را می‌توان در این باره نام برد. اگر در نظر است که بیمار هیپنوز شود همیشه لازم است که قبلاً معاینات بدنی انجام شود، ممکن است بیمار انتظار و توقع معاینه بدنی را نداشته باشد و ما باید توجه داشته باشیم که در وی اضطرابی برانگیخته نشود. در چنین حالاتی با بیان کلماتی، موضوع را می‌توان خیلی ساده و پیش‌پا افتاده جلوه داد بدین ترتیب که «من فقط می‌خواهم به ضربان قلب شما گوش بدهم، فشار خون شما را اندازه بگیرم و انعکاسات عصبی شما را آزمایش کنم. مطمئن  باشید که کوچک‌ترین نگرانی برای شما به وجود نخواهم آورد. ممکن است خواهش کنم لباسهایتان را قدری کنار بزنید، و روی نیمکت معاینه بروید؟»

در معاینه بدنی دکتر هیپنوتیست، امتیازات واقعی بیتشری نسبت به سایر همکارانش یعنی دکتر روانپزشک دارد، این حقیقت که روان شناسان غیر طبی با موفقیت کامل معالجاتهیپنتیزمی را انجام می‌دهند نبایستی روانپزشک را در به کار بردن این امتیاز بزرگ به نفع کامل بیمارش باز دارد.

معاینه بدنی و تسلیم: انجام هیپنوتیزم «غیرآمرانه» احتیاج به  عنصر تسلیم دارد مفهوم این عبارت خیلی بالاتر از به کار بردن این عبارات معمولی است که بیشتر هیپنوتیزم شوندگان می‌گویند، «دکتر، من، تمام وجود خود را در اختیارت می‌گذارم» مفهوم تسلیم باز هم بیشتر از نشان دادن عکس‌العمل و جواب دادن به معاینات دکتر و باز هم معنی تسلیم بیشتر و بالاتر از فاش کردن اضطرابات حقیقی بدون تأمل  و تأخیر است. معنی و مفهوم واقعی آن تسلیم اختیاری کنترل، یعنی وانهادگی جسمی و فکری می‌باشد.

برای این‌که عمل تسلیم تا سر حد ممکنه آسان گردد،‌اخذ سابقه بیماری به عمل می‌آید، زیرا بیمار هرچه بیشتر صحبت کند عقده‌هایش بیشتر گشوده می‌شود و بهتر می‌‌تواند راحت و آزاد قرار گیرد، از پرسش‌های مستقیم باید خودداری  نمود. برای تسهیل در اخذ اطلاعات به طور داوطلبانه و اختیاری هر کاری که ممکن باشد انجام می‌گیرد. هیپنوتیزم شونده از راه انحرافی و با حرکات و اشارات به زمینه‌های پیچیده و مشکل هدایت و راهنمایی می‌شود.

حال دیگر این بسته به خود اوست که وارد آن بشود یا نه؟ اگر دعوت کاهش پیدا کند مصاحبه با تصادم و آسیب کمتری جلو می‌رود، رابطه صمیمانه، محکم  و استوار می‌گردد، و سپس بیمار به زمینه‌های مشکل‌تری هدایت و راهنمایی می‌شود. بدین وسیله دعوت به تسلیم پیوسته بازگذارده می‌شود.

به علت اهمیت سمبولیکی که در آزمایش بدنی نهفته می‌توان از آن برای تشدید و تقویت ایده تسلیم استفاده نمود. بیمار برای معاینه بدنی، خود را در اختیار می‌گذارد. او بدن خود را لخت می‌نماید بدنش در معرض دید پزشک قرار می‌گیرد. اسرار بدن تسلیم شده‌اند. بیمار به طور سمبولیک (علامت و کنایه) بیش از بدن خود را تسلیم می‌نماید. در حقیقت او وجود معنوی و روحی خود را تسلیم می‌نماید. این تسلیم سمبولیک دارای تأثیر عبور به تسلیم واقعی کنترل خود در هیپنوز «پاسیو» می‌باشد.

وقتی قرار است هیپنوز انجام شود، معاینه بدنی باید به طریقی به عمل آید که این سازوکارها در بزرگ‌ترین حوزه ممکنه خودنمایی کند و در نتیجه به بیشترین مقدار امتیاز ممکنه به نفع بیمار کار کنند. (سایت هیپنوتیسم دات آی آر)غیرفعال بودن دکتر در این موقع مهم است. هر چه بیشتر ابتکار عمل به دست بیمار واگذار شود، که پرده از درون خود بردارد بهتر است. البته این کار مستلزم صرف وقت است. معاینات بدنی بایستی بدون عجله و شتابزدگی انجام گیرد. ارتباط بدون صمیمیت و ماوراء حوزه گفتگو با بیمار موثرتر از ارتباط توأم با گفتگو است. زیرا بیمار دارای آزادی بیشتری در تفسیر ایده‌هاییست که به وی منتقل می‌گردد. بدین طریق به وی فرصت داده می‌شود تا به طور سمبولیک تسلیم شود، و در واقع برای این تسلیم مجبور نشده است.

خلاصه مبحث دوم           

۱-    در روش هیپنوتیزم «آمرانه» با امر و نهی بیمار به حالت سیر قهقرایی در می‌آید.

۲-    در روش هیپنوتیزم «غیرآمرانه» بیمار تشویق و راهنمایی می‌شود که با اراده آزاد خویش در مسیر سیر قهقرایی قرار گیرد.

۳-    اولین مصاحبه با بیمار بسیار مهم است، در آغاز مصاحبه پزشک حالت بیطرفانه اتخاذ می‌کند.

۴-    در هر مصاحبه‌ای، هیپنوآنالیست چگونگی آغاز و توسعه بیماری را درک کرده و رابطه صمیمانه برقرار می‌کند.

۵-    هدف از برقراری «رابطه صمیمانه» این است که بیمار همه  عقده‌های خود را بگشاید.

۶-    هدف از عقده گشایی این است که بیمار با سهولت بیشتر هیپنوتیزم شود. زیرا تا  عقده‌های لااقل ظاهری بیمار شکافته نشود، هیپنوتیزم نخواهد شد.

******************************

با عضو شدن در کانال تلگرام ما هر روز از مطالب علوم عرفانی و ادعیه اذکار و همچنین از مطالب روز روانشناسی هیپنوتیزم و یوگا و موفقیت در گوشی خود در اختیار داشته باشید و در گوشی خود مطالعه کنید.

برای عضویت وارد لینک زیر شوید

http://telegram.me/inapplyoriginal

بعد از کلیک پنجره ای باز میشود و روی دکمه ok کلیک کنید و سپس وارد کانال ما میشوید در این صفحه در پایین صفحه روی دکمه join کلیک کنید تا برای همیشه عضو کانال ما شوید.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

متن دوم