افضل ترین دعاها در زمان غیبت دعا براى فرج امام زمان علیه السلام است
خواهران و برادران اولا این را همه ما مى دانیم که امامان ما همه معصوم و پاک آفریده شده اند و همان طور معصوم و پاک هم از دنیا رفته اند و داراى صفاتى بودند که هرگز یک انسان عادى داراى آن شرایط نبوده است .
مانند امیرالمومنین على علیه السلام که در رحم مادرش فاطمه بنت اسد سلام اللّه علیه صحبت مى کرد و موقع ولادتش قرآن مى خواند و همچنین معجزات دیگر امامان و یا حضرت مهدى علیه السلام که هنگام ولادت سر به سجده گذاشته و شکر خدا نمودند. و در سن پنج سالگى به مقام امامت نائل آمدند و همه این نورهاى پاک بدون این که نزد استادى تحصیل کرده باشند داراى علم اولین و آخرین بودند و از گذشته و حال و آینده خبر مى دادند.
پس نیتجه این معصومین ، مانند من و شما براى امتحان به این دنیا نیامدند و آنها بزرگترین لطف و نعمتى هستند که خداوند به بشر عنایت کرده است به چند دلیل :
اولا همه ما مى دانیم که خداوند عادل است و در قرآن کریم مى فرماید:
فمن یعمل مثقال ذره خیرا یره ، و من یعمل مثقال ذره شرا یره .
هر کس کوچکترین ذره اى بدى نماید جزاى آن را خواهد دید و هر کس کوچکترین عمل نیکى انجام دهد پاداش آن را خواهد گرفت .
و حال که خداوند عادل است و بنده هم جایز خطا، چون خداوند قرار است با عدل با ما رفتار کند بنابراین باید اکثر انسانها را به آتش قهر خود بسوزاند و خالق یکتا در حدیث قدسى مى فرماید:
(من بندگانم را براى این که بسوزانم نیافریده ام و به هر نحوى که بتوانم سبب نجات آنها را از عدى خودم فراهم خواهم کرد.)
و بقدرى پروردگار ما رحیم است و کریم است و جواد، بهانه هایى براى نجات بشر قرار داده ، مانند خواندن نماز و گرفتن روزه و اعمال عبادى دیگر، و بزرگترین لطفى که کرده ، فرستادن نمایندگانى در روى زمین مانند وجود مقدس خاتم الانبیاء حضرت محمد صلى اللّه علیه و آله و امام معصوم علیه السلام بود که به این دنیا آمدند تا با زندگانى کردن و راهنمایى بشر هم درست زیستن را به ما بیاموزند و هم ما گنهکاران با واسطه قرار دادن این عزیزان الهى به حاجتها و خواسته هایمان برسیم و هم با ابراز دوستى با عزیزانش بهانه اى براى بخشش و نجات از کیفر گناهان داشته باشیم . همچنین این وجودهاى مقدس را چنان پر محبت و با گذشت و مهربان آفریده است که فرداى قیامت با شفاعتشان سبب نجات عده زیادى از آتش جهنم خواهند شد و خدایا ما چگونه شکر تو را به خاطر نعمت ولایت بجا آوریم ؟ به خداوندى خودت زبانمان قاصر است و همه این الطاف از کرم وجود بى حساب توست . ما بندگان افتخار مى کنیم به داشتن چون تو خالقى ، خدایا در تمام عمر در مقابل هر نعمتت ، کفران نعمت کرده ایم . نه قدر تو را شناختیم نه رسولت و نه حجت هاى پاکت را، در زمین تو زندگى کردیم ، روزى تو را خوردیم ، از همه نعمتهایت استفاده کردیم ، و بجاى شکر و سپاسگزارى از تو اسیر نفس و شیطان بودیم . یعنى اگر گفتى به دنبال انسانیت و کمالات باشید به دنبال خویهاى حیوانى رفتیم ، و اگر فرمودى به فکر ذخیره براى آخرت باشید ولى همه وجودمان دنیا بود و خواسته هاى نفسانى ، الهى ! چه بگویم از بى وفائیهایمان ، خداوندا! چگونه با این اعمالمان در دادگاه عدل تو بایستیم . بار پروردگارا! دیدى بندگانت چگونه مزد زحمات رسولت را دادند. زمانى که پیامبرت صلى اللّه علیه و آله از دنیا رفت حدود هفت میلیون مسلمان داشت ولى همین بندگانت بعد از گذشت کمتر از سه ماه یک عده دنیاپرست جانى درب خانه دخترش و جانشینش حضرت على علیه السلام را بخاطر حب ریاست به آتش کشیدند، آن هم بعد از آن همه سفارشات پیامبر اکرم صلى اللّه علیه و آله نسبت به عترتش . بار پروردگارا! کجا بودند آن بندگان شکرگزارت که دفاع از ولى تو در زمین کنند و تو خالق یکتا چه صبرى دارى آن موقعى که دیدى بر گردن ولیت یک عده شیطان انسان نما طناب انداخته و یا آن بانوى پاک و معصومى را که فرمانبرى از او را بر تمام جن و انس و حتى پیامبرانت و همه موجودات روى زمین واجب نمودى دیدى چگونه مورد ضرب و شتم قرار دادند و یا با دیگر ولیت امام حسن مجتبى علیه السلام ؛ جگرش را پاره پاره کردند و سر دیگر حجتت را بر نیزه نمودند و دیگرى را سالهاى سال در گوشه زندان اسیر کردند و هر کدام را به زهرى مسموم نمودند. کجا بودند طرفداران این گوهرهاى پاک ؟ چگونه شکر نعمت ولایت را بجا آورند؟! اى تف بر تو و بى وفائیت دنیا!
خواهران و برادران عزیز! بیایید جزو آن گروه بى انصاف و بى مروت نباشیم . قدرى به خود آییم و ببینیم چقدر به فکر امام زمانمان هستیم .
سید به طاووس رحمه اللّه مى گوید: شبى در سامرا وارد سرداب امام زمان علیه السلام شدم . صداى ملکوتى امام را در حال مناجات با خالق یکتا شنیدم که مى فرمودند:
اللهم ان شیعتنا منا خلقوا من فاضل طینتنا و عجنوا بماء و لایتنا اللهم اغفر لهم من الذنوب ما فعلوه اتکالا على حبنا و ولائنا یوم القیامه و لا تواخذهم بما اقترفوه من السیئات الکراما لنا و لاتقاصهم یوم القیامه مقابل اعدائنا فان خففت موازینهم فثقلها بفاضل حسناتنا.
پروردگارا! شیعیان ما از ما هستند، از زیادى گل ما خلق شده اند و به آب ولایت ما عجین گشته اند، خدایا آنها را بیامرز و گناهانشان را عفو فرما.
پروردگارا! آنها را در روز قیامت در مقابل چشم دشمنان ما مواخذه مفرما چنانچه میزان گناهانشان بیشتر و صوابشان کم است از اعمال من بردار و به صواب آنها بیفزاى .
خواهر و برادرم ! خیال مى کنید در مقابل این همه دروغها، غیبتها، رباخواریها، دنیا پرستى ها و بى حجابیها و چون حیوانات بخاطر دنیا به جان هم افتادنها و همچنین بى حرمتى به کلام خداوند یعنى قرآن و بى اعتنا بودن به امام زمان علیه السلام عذاب ندارد. به خدا قسم در مقابل این اعمال ما باید از آسمان سنگ ببارد.
مى دانید چه کسى جلو این عذاب الهى را گرفته است ؟ آرى آن دعاهاى شبانه روزى امام زمان علیه السلام ماست . آخر چقدر بى انصافى و چقدر بى معرفتى ! چرا ما به فکر آن حجت الهى نیستیم ؟ تا کى در حضورش مرتکب عصیان مى شویم و به عنوان یک شیعه بجاى این که زینت آقا امام زمان علیه السلام باشیم . با اعمالمان دل پاک و مطهرش را به درد مى آوریم ؟
از آنجا که این آخرین حجه الهى چون آباء و اجدادش مهربان و رئوف و با گذشت است ، بجاى نفرین بر ما باز هم دعا مى کند. شما را به خدا آیا دور از انصاف نیست که آن گوهر پاک ولایت صبح تا شب به فکر ما باشد ولى ما گنهکاران از یاد او غافل باشیم ؟ در صورتى که مى دانیم هیچ عملى به درگاه پروردگار بدون نداشتن ولایت امام زمان علیه السلام مورد قبول خداوند نیست .
به این دو حدیث توجه فرمایید:
پیامبر اکرم صلى اللّه علیه و آله : هر کس منکر قائم ، از فرزندانم شود مرا منکر شده است .
امام صادق علیه السلام : هر کس قائم ، از فرزندان مرا در زمان غیبتش منکر شود به مرگ جاهلیت مرده است .
خواهر و برادر عزیزم ! بیاید همان طورى که اگر کسى منتظر مهمان است خانه اش را تمیز مى کند، ما هم روح و جسممان را از آلودگى پاک کنیم و به عنوان یک منتظر واقعى و با روى خجل دست تمنا به سوى آن یوسف زهرا سلام اللّه علیه گشوده و عرض کنیم :
مهدى جان ! اى عزیز! به ما و کسانمان سختى رسیده و سرمایه اندک آورده ایم ، پس پیمانه ما را کامل گردان و به ما صدقه و بخشش ده ، بیا بر ما نظرى ، و دستى بر سر ما کشیده کاملمان کن .
اى عزیز! اى خورشید رخ بر کشیده در پس ابر، اى سفر کرده هجران گزیده ، تا کى همچنان در غیبت و ما این چنین در هجران ؟ جهان جهانى نثار قدومت باد. آیا هجران امروز ما به فرداى وصال تو نمى رسد.
اى عزیز! اى پیشواى محرومان ، اى دادخواه مظلومان ، اى فریادرس درماندگان ، اى آخرین امید، دیدگان جستجوگر ما بر دروازه هر سحر قامت تو را منتظر است ، آیا مى شود که شام تار هجران ما به صبح روشن وصالت بدل شود.
اى عزیز! رایت رسول خدا در دست ، اى آخرین رسالت پیغمبران بر دوش ، اى شمشیر على علیه السلام بر کف ، و اى عصاى موسى در دست ، اى خاتم سلیمان در انگشت ، بر ما چه سخت است که همگان را ببینیم و تو را نبینیم .
اى عزیز! اى کمال موسى را وارث ، اى شکوه عیسى را واجد، اى صبر ایوب را صاحب ، چه دشوار است که سخنان همه به گوشمان رسد و صداى دلنشین تو را نشنویم .
اى عزیز! اى یادگار خدا در زمین ، اى دست تواناى حق در آستین ، اى قرآن ناطق خدا، اى اسم اعظم الهى ، چه سخت است که لطفت را به عیان ببینیم و دشمن در انکار وجود نازنینت بر ما طعنه زند.
اى عزیز! اى زاده یاسین و طه ، اى فرزند صراط مستقیم ، اى تسلى بخش زهراى اطهر، اى پور عسگرى ، بر ما چه گران است که چهره دلربایت را ببنیم و تو را نشناسیم ، اى قلب عالم امکان ، اى مظهر رحمت بیکران ، آخر در انتظار مقدم پاکت نشسته ایم ، جان و مال و فرزندانمان فداى قدوم تو، بیا و دستمان گیر، رخ بنما و با یک نگاه این شب بى جور را به صبح پیروزى بدل نما، و با هزاران تاسف مى دانیم که غیبت تو از ماست ، همچنان که خود فرمودى :
ولو ان اشیاعنا وفقهم اللّه لطاعته على اجتماع من القلوب فى الوفاء بالعهد علیهم لما تاخر عنهم الیمن بلقائنا و لتعجلت لهم السعاده بمشاهدتنا على حق المعرفه و صدقها منهم بنافما یحبسنا عنهم الا ما یتصل بنا مما نکرهه و لا نوثره منهم .
اگر شیعیان ما، که خداوند توفیق طاعتشان دهد، در وفاى عهد و پیمانى که دارند همدل مى شدند سعادت دیدار ما از ایشان به تاخیر نیفتاده و زودتر نصیب آنان مى گشت ، دیدارى با شناخت کامل و درست نسبت به ما، پس ما را از آنان دور نمى دارد مگر اعمالى که ما را ناخوشایند است و از ایشان نمى پسندیم .
عزیزان من ! مطمئن باشید تا صاحب اصلى دین و قرآن نیاید، این مشکلات خواهد بود و هر روز رنگى عوض مى کند و هرگز نجات پیدا نخواهیم کرد. اگر امروز درست شود، فردا شکل دیگرى جاى آن را خواهد گرفت ، پس بیایید همه خواسته هایمان را کنار گذاشته ، فقط براى فرج و ظهور امام زمان علیه السلام دعا کنیم چرا؟
چون که صد آمد نود هم پیش ماست
و همچنین امام صادق علیه السلام مى فرماید: هر کس براى فرج فرزندم مهدى علیه السلام دعا کند او هم براى او دعا خواهد کرد، و خوشا به حال کسى که امام زمانش برایش دعا کند. و همچنین فواید بسیارى نیز دارد که چند فایده از آن را برایتان از کتاب مکیال المکارم که همه آنها طبق احادیث و آیات قرآن اثبات شده است ذکر مى کنیم :
