شان و اهمیت قرائت ایه الکرسی
مفسرین از امامان بزرگوار شیعه نقل کرده اند ( و اهل تسننّ هم عقیده دارند ) ایه الکرسی شان عظیم و اثری عمیق در بر خورد با مسایل و مصایب دارد اگر ترکیبات خاصی از ان حاصل شود (اسم اعظم)) را متجلی می سازد این ایه شریف که سیّد ایات قران نامیده شده موکّلی دارد که هدایت و صیانت و برکت را برای قاری معتقد تضمین میکند این ایه که از کلمات (الله لا اله الا هو)) شروع و به (وهو العلی العظیم ) ختم می شود ده موقف وقفی دارد که رعایت و قف ها موجب اثر بخشی و تاثی زرف مخصوصا برای حضور قلب و برای برکت است و به طور کلّی دوایی است که برای هر مرضی شفا بخش است
نام مقدس و مبارک (علی )) هم دواست این اسم هم بر روح معلاّی مولا علی (ع) اطلاق می شود و هم از اسماء الله است اساساً مشتق از علّو و اسم خداوند است که از اسمان و از سوی پروردگار برای وجود مقّدس امیر المومنین انتخاب و نازل شده است به هر تقدیر در ((ذکر جلی )) باید شرکت نمود و بعد از هر عبادتی باید به ذکر خفّی ادامه دهیم ممکن است یک حالت اشراقی هم برای انسان حادث شود و کشفیاتی هم بنماید
چون کسی که با عالم معنا انس گرفت خود به خود نوع ذکر را الهام میگیرد و این که چه عالمی برایش حادث شود ان را هم الهام می گیرد ((ذکر جلی ) برای این است که قلب را اماده کند وجد و سرور بدهد و ان را هم الهام میگیرد (( ذکر جلی ) برای این است که قلب را اماده کند وجد و سرور بدهد و ان اشراق معنوی را به قلب بتاباند تا او را به مرحله ی محدت ذکر خفّی برساند ان اشراق و ذوق و شوق و سرور وارد مرحله (۰ وحدت وجود )) می شود که جز خدا فکر و ذکری نکند و یه هر چه از مکنونات که بنگرد او را در ان بیند
در این شرایط ان عالم (( ذکر خفی و) (( عالم وحدت ) است بهد طاعات جنبه جنبه ی اجرای دستورات شرع است و بعد عبادت جنبه ی عشق و عاشقی و ارتباط با خداست هر حال و کیفیتی که حال معنوی برایش پیش اورد باید مشغول به ان حال معنوی شود و احتیاج به تشریفات ظاهر از قبیل وضو و قبله و غسل و غیره ندارد (( حال )) در (( ذکر)) جزء کیفیات است و اصل هماناجرای دستورات است در عالم معنا کمّیّت شرط نیست حال و کیفیت شرط است این که در اسلام در مورد نماز و روزه تاکید شده برای این است که شعائره دینی از بین نرود و دین باقی بماند ولی برای معنا همان حضور قلب و با هر زبانی راز و نیاز کردن کافیست در هنگام عبادت در بعد توجه باید فکر کنیم که در میان جمع کثیری در حال کنفرانس هستیم تمام مفاهیم و کلمات را باید فهمید و تکرا ر نمود و از لحاظ خضوع و خشوع مجسم کنید درمقابل خدا هستیم و او دارد گوش میدهد در عبادت حضرت حق اصل عبادت همان قصد و نیت است
اگر بت پرست از بت حاجت میخواهد خدا به قلبش نگاه می کند و مطلبش روا می شود چون نیت و قصدش همان بت است ولی بیچاره نمی داند که در ورای ان بت خدای مدیر و مدبر و مجیب است که حاجتش را تحقق می بخشد در مقابل کسانی هستند که حضور قلب ندارند و یک شب تا صبح ((امن یحیب )) می خوانند و خداوند مطلب او را روا نمی فرماید زیرا خدا با قلب سرو کار دارد و گاهی هم حضور قلب وجود دارد ولی حکمت الهی اقتضای اجابت و تحقق در خواست را ندارد
.
