خواص و فوائد اسم الاول
الاول کسی است که بر همه ی چیزها پیشی دارد و هیچ چیز بر او پیشی نگرفته است و این شان خاص واجب الوجود است زیرا هر ممکنی مسیوق به عدم است ( وجوده قبلفی ازل الازال) و حق سبحانه از هیچ اولی که پیش از او باشد ناشی نشده است و خدا به معنی خود ای است ( ابوالبقا ) در کلیات خود می گوید ( خدا به فارسی معنایش خود امده است ) زیرا معنای خود یعنی ذات چیز و خود ان چیز وآی معناش ( امد) یا ( امده) است یعنی ان ذات مقدس وجود داشته و همین معنای واجب الوجود به هذات خویش است بنابر این معنای اولیت مطلقه همان ( خدایی ) است
و برخی گفته اند که معنای اوّلیّت در حق سبحانه تعالی استغنای به ذات و عدم حاجت به غیر است و بعضی گفته اند که مراد ان است که در ذات او ترکیبی نیست و بعضی را گمان ان است که چون خدا را با چیزها مناسبتی نیست نمی شود گفت که او ( اول ) چیزهاست بلکه او اول مطلق است و به طور کلی خواندن این نام ( الاول ) پیش از شروع در کاری موجب ( بمن و برکت ) است و اگر کسی را غایبی باشد در چهل شب جمعه هر شبی هزار دفعه این اسم را بخواند ان غایب حاضر گردد و هم چنین است اگر حاجتی دیگر داشته باشد و برای طلب فرزند نیز مجرّب است و اگر کسی انگشت سبّابه خود را بر شکم حامله بگذارد اسم مبدی را با ندا که به معنی اول است بخواند ان جنین سقط نشود و همراه داشتن مربع زیر برای برکت و گشایش کارها سودمند است و مداومت بر (یا مبدی البریا و معیدها بعد فنا ئها بقدرته ) برای استوار شدن کارها ی دنیا و اخرت و انقیاد و اطلاعات خلق بسیار مفید است و خواندن این ذکر تا چهل و سه مرتبه برای اضمحلال دشمن مجرّب است
.
